Je treedt mijn privacy weer binnen. Dat heb je al gedaan door met politieagenten mijn huis binnen te vallen. Daarom vind je het geen probleem meer om dat opnieuw te doen. Je moet inzien hoe dit werkt en dat dit waar is.
Pro Persona werkt bij zijn personeel zo, dat de drempel om een patiënt zijn privacy binnen te vallen verlaagd wordt, of verdwijnt. Anders zou volgens Pro Persona de wet Dwang en Drang in de zorg niet uitvoerbaar zijn. Pro Persona let er daarbij niet meer of in onderhands geval onvoldoende op dat in beginsel altijd als iemands privacy zonder diens toestemming wordt binnen gevallen, dat illegaal is. Een overtreding van een hogere wet dus dan de wet Dwang en Drang in de zorg. Welke wet dat is? Joost mag het weten, maar dat die wet bestaat staat voor mij buiten kijf.
Het wettelijk gezag heeft als zwakte dat in de geschreven wet niet staat dat er wellicht hogere wetten zijn dan de opgeschreven wet, waar in bepaalde gevallen de geschreven wet ondergeschikt aan is. Maar door goed uit te zoeken waar de mazen in de wetten zijn, waar mensen en organisaties met clandestiene motieven misbruik van maken, komt men in gevoelsaanraking met een manco in een cluster van wetten en regels, die eventueel vervangen kunnen worden door een eenvoudiger en hogere wet. Zoals leven is liefde.
Met de huidige toevloed aan ziekten in de tweedelijns gezondheidszorg, is het normaal dat de complexiteit van dit type zorg bepaalde types zorgverleners aantrekt, voor wie het leven is liefde niet meer dan een dode letter is. Het zijn deze mensen voor wie complexe wetgeving opgetuigd wordt, omdat anders zichtbaar is dat ze een hogere wet overtreden tijdens hun praktische handelen iedere dag. Aan de andere kant dient deze complexe wetgeving er ook toe de patiënten te beschermen, omdat deze zorgverleners dan regels aangereikt krijgen waar ze zich aan moeten houden. Dat is ook zo.
Hoe herken je patiënten die het slachtoffer zijn van complexe wetgeving en van de mazen in de wet die daardoor ontstaan?
Solace: healing at your fingertips 