Tegen de SPV’er: En als ik zeg dat ik suggestibel ben, ga je dan niet na of jij dat ook bent? En ik ben niet overal suggestibel voor. Om een lang verhaal kort te maken: misschien heb ik wel beter door hoe de dingen in elkaar zitten dan jij.

Bovendien geldt volgens mij: “De grootste overwinning van de duivel is mensen te doen geloven dat hij niet bestaat.” En ik wil liever helemaal niet met je praten. Ga je weer zeggen dat ik spanning veroorzaak enzo. Typische therapeutische onzinpraat. De relatie loopt niet en wel om deze reden: er is geen wilsovereenstemming. En ik … Meer lezen over Tegen de SPV’er: En als ik zeg dat ik suggestibel ben, ga je dan niet na of jij dat ook bent? En ik ben niet overal suggestibel voor. Om een lang verhaal kort te maken: misschien heb ik wel beter door hoe de dingen in elkaar zitten dan jij.

Het ziet er naar uit dat wij er niet uitkomen.

Dit zeg ik tegen de psychiatrie. Sociologisch gezien leeft iedereen onder het medisch regiem, een licht regiem voor wie nog geen patiënt is, strikter naarmate hij meer van artsen afhankelijk raakt. (A. de Swaan. Uit:’De mens is de mens een zorg’) De psychiater is meer betrokken bij de ziekte die hij of zij toekent dan … Meer lezen over Het ziet er naar uit dat wij er niet uitkomen.

De hulpverleners zijn als ziel al aanwezig in het lichaam van de cliënt. Dat ontstaat na het eerste contact tussen de hulpverleners en de cliënt. Als dit gebeurt ten nadele van de gezondheid van de cliënt dan kan dat bezetenheid genoemd worden met als doel dat de cliënt bezeten blijft door de ziekte. Maar dat de hulpverleners helemaal niet neutraal zijn is geheim en mag niemand weten. Ze hebben dan ook baat bij de constante aanvoer van steeds weer nieuwe zieken. Niet alleen vanwege het salaris dat hen dit oplevert, maar ook omdat ze geen goed antwoord hebben op de schuldvraag. Wie is er schuldig aan de ziekte van een cliënt? Neemt de hulpverlener de schuld voor de ziekte over van de cliënt als de cliënt zich op tijd met een klacht bij de hulpverlener meldt?

De hulpverleners liegen als ze zeggen dat ze de vriend van de cliënt zijn. Ze spelen toneel. Dit wordt duidelijk als de cliënt voortdurend naar zijn of haar hoogste belang handelt. Dat ervaren de hulpverleners uiteindelijk als verraad. De hulpverleners handelen vanuit het medische paradigma. Het vaststellen en behandelen van de ziekte moet overgelaten worden … Meer lezen over De hulpverleners zijn als ziel al aanwezig in het lichaam van de cliënt. Dat ontstaat na het eerste contact tussen de hulpverleners en de cliënt. Als dit gebeurt ten nadele van de gezondheid van de cliënt dan kan dat bezetenheid genoemd worden met als doel dat de cliënt bezeten blijft door de ziekte. Maar dat de hulpverleners helemaal niet neutraal zijn is geheim en mag niemand weten. Ze hebben dan ook baat bij de constante aanvoer van steeds weer nieuwe zieken. Niet alleen vanwege het salaris dat hen dit oplevert, maar ook omdat ze geen goed antwoord hebben op de schuldvraag. Wie is er schuldig aan de ziekte van een cliënt? Neemt de hulpverlener de schuld voor de ziekte over van de cliënt als de cliënt zich op tijd met een klacht bij de hulpverlener meldt?

Ik zag het gebeuren. Een paar dagen geleden gebeurde het. Ik was op een afspraak met de spv’er en de nieuwe psychiater. De psychiater praatte met mij, de spv’er was aan het typen op zijn laptop.

Ik zag op een gegeven moment dat de spv’er overschakelde van feitelijke registratie naar medicalisering van de situatie. Feitelijke registratie legt gebeurtenissen vast op de manier zoals ze gebeurd zijn. Medicalisering is gebaseerd op een nepregistratie. Het is stigmatiserend voor de cliënt. Medicalisering van de situatie is noodzakelijk voor de psychiatrie. Als de psychiatrie het … Meer lezen over Ik zag het gebeuren. Een paar dagen geleden gebeurde het. Ik was op een afspraak met de spv’er en de nieuwe psychiater. De psychiater praatte met mij, de spv’er was aan het typen op zijn laptop.

Aan de hand van de stukjes die ik schrijf in deze blog zul je misschien denken dat er een steekje los is bij mij. En: Hij is toch niet voor niets in behandeling?

Zijn (mijn) beschrijving van wat hij (ik) meemaak is zó sterk met zijn (mijn) eigen manier van denken doordrenkt, dat je van goede huize moet komen om het te begrijpen. Het komt misschien allemaal over alsof ik half vanuit een waantoestand schrijf. Of de lezers dat zo ervaren kan ik niet zeggen, want ik heb … Meer lezen over Aan de hand van de stukjes die ik schrijf in deze blog zul je misschien denken dat er een steekje los is bij mij. En: Hij is toch niet voor niets in behandeling?

Waarom en onder wat voor omstandigheden wordt een cliënt van de psychiatrie voor psychotisch gehouden?

Mijn psychiater heeft zo’n leuke manier van confronteren. Ze zei dat zelfs de dubbele dosering van medicatie niet had geholpen: ik bleef even psychotisch. Dat zei de psychiater over de periode dat ik weer gedwongen was opgenomen nadat ik mij een paar maanden lang had onttrokken aan het gezag van de psychiatrie door vanuit gesloten … Meer lezen over Waarom en onder wat voor omstandigheden wordt een cliënt van de psychiatrie voor psychotisch gehouden?

Over je wil mogen en kunnen laten gelden.

De spv’er mag dat. Vanwege de wetgeving. En ik mag en kan mijn wil ook laten gelden. Zoals laatst, toen de spv’er volkomen onnodig zei dat hij vindt dat ik medicijnen nodig heb. Dat was een onderdrukkende opmerking. Ik weet het: ik heb geen keuze. De rechter geeft de psychiater namelijk gelijk als deze vindt … Meer lezen over Over je wil mogen en kunnen laten gelden.

De zitting van de Wvggz-rechtbank is voor de rechtbank een opfriscursus ‘Hoe ga ik om met de psychiater?’, niet ‘Hoe haal ik er het beste uit voor de cliënt?’. Ik weet te weinig over hoe Wvggz-rechters denken en er zijn volgens mij geen openbaar toegankelijke evaluaties van deze beroepsgroep te vinden. Het is volgens mij … Meer lezen over

Dat ik afhankelijk ben van een ziektewetuitkering en geen beroepservaring heb op mijn niveau heeft mede te maken met mijn familieachtergrond. Mijn vader verkeerde in dezelfde situatie. Hij had vanaf ongeveer zijn 43e jaar een WAO uitkering. Ik vanaf mijn 41e jaar een WIA uitkering. Mijn vader vermaakte zichzelf met de hobbies die hij had. … Meer lezen over

De onzin van de psychiatrie.

De Wvggz is een contraproductief systeem. Als de cliënt terecht tot de conclusie komt dat “hulpverlening” niet werkt, dan kan hij niet loskomen daarvan doordat de hulpverlener vanwege de rechterlijke machtiging in het kader van de Wvggz zijn wil kan laten gelden. En achter de wil van de hulpverlener en van de rechter schuilt de … Meer lezen over De onzin van de psychiatrie.