Bewijsnood: wordt gezegd als asielzoekers bewijs wordt gevraagd dat ze onmogelijk kunnen leveren. (Van Tongeren CDA, Op1, 29 maart 2021.) Hoe verhoudt zich dit tot de psychiatrische diagnose: ‘patiënt heeft vanwege zijn ziekte geen ziekte-inzicht’? Een psychiater kan deze diagnose geven als de patiënt geen bewijs kan leveren voor zijn gezondheid. Is het in principe … Meer lezen over
Tag: Psychiatrie
Het is vanwege de begeleiding die ik krijg vanuit de psychiatrie dat mensen mij niet aanvallen. Althans, dat is een claim van de psychiatrie. De psychiatrie fungeert als een soort buffer.
Waarom zouden mensen mij aanvallen? Omdat ik regels overtreed. De mensen die deze regels overtreden worden opgepakt door de psychiatrie en krijgen medicijnen daarvoor. Dit kan ik niet bewijzen, maar lijkt mij aannemelijk. Ik weet niet precies wat die medicatie doet, maar het is goed mogelijk dat mensen daardoor slaven worden. Slaven van de psychiatrie. … Meer lezen over Het is vanwege de begeleiding die ik krijg vanuit de psychiatrie dat mensen mij niet aanvallen. Althans, dat is een claim van de psychiatrie. De psychiatrie fungeert als een soort buffer.
Het lijkt mij verstandig dat er een gediversifieerd beleid komt ten aanzien van de doelgroep van de ggz. De meesten van de doelgroep zijn in meer of mindere mate tevreden met de aanpak voor hen door de ggz. Dat houdt in dat zij zich – met zeker ongemak – kunnen vinden in de standaarddiagnose van psychiaters dat zij een ziekte hebben en dat deze ziekte chronisch is die zij tot het einde van hun leven zullen blijven dragen.
Een andere doelgroep – die veel kleiner is- misschien wel heel klein – is het niet eens met de standaarddiagnose en vindt dat zij – alhoewel ze wel degelijk moeilijkheden hebben – niet echt ziek zijn en vechten ervoor over de ziekteverschijnselen heen te groeien; zij hebben een andere zienswijze dan de psychiaters ten aanzien … Meer lezen over Het lijkt mij verstandig dat er een gediversifieerd beleid komt ten aanzien van de doelgroep van de ggz. De meesten van de doelgroep zijn in meer of mindere mate tevreden met de aanpak voor hen door de ggz. Dat houdt in dat zij zich – met zeker ongemak – kunnen vinden in de standaarddiagnose van psychiaters dat zij een ziekte hebben en dat deze ziekte chronisch is die zij tot het einde van hun leven zullen blijven dragen.
Ik zei tegen de nieuwe psychotherapeut waar de psychiater bij zat wat hij aan het einde van een dag tegen zichzelf zegt: “Ik heb mijn loon wel weer verdiend vandaag”? De psychiater zei niets.
De psychiater knikte wel beamend toen ik zei dat ik vanwege mijn behandelduur een dure patiënt ben. Later bedacht ik dat ik niet zozeer duur ben, maar de psychotherapeut en psychiater en al die andere specialisten binnen de zorg, want zij ontvangen de – hoge (?) – salarissen. Maar dat zal toch niet zozeer de … Meer lezen over Ik zei tegen de nieuwe psychotherapeut waar de psychiater bij zat wat hij aan het einde van een dag tegen zichzelf zegt: “Ik heb mijn loon wel weer verdiend vandaag”? De psychiater zei niets.
Willen we op een ethisch verantwoorde wijze omgaan met mijn situatie, dan moeten we mijn situatie in het juiste perspectief zien. Dat houdt ondermeer in dat we moeten erkennen dat ik niet stil sta.
Ik ontwikkel me voortdurend. Een voldongen feit van vandaag hoeft daarom niet een voldongen feit van morgen te zijn. Dat wil ik graag weerspiegeld zien in de bewoording van de medische diagnose. Presenteer een toestandsbeeld niet als een ziekte voor mensen wiens wereld open is. Dat is onrecht voor zo’n persoon, dus niet ethisch verantwoord. … Meer lezen over Willen we op een ethisch verantwoorde wijze omgaan met mijn situatie, dan moeten we mijn situatie in het juiste perspectief zien. Dat houdt ondermeer in dat we moeten erkennen dat ik niet stil sta.
Het volgende wil ik zeggen tegen mijn begeleiders in de psychiatrie. Een eng woord is dat maar, overigens, psychiatrie, vooral als ze je niet meer willen laten gaan nadat je hun hebt leren kennen. Kun je nagaan waar de overtuiging bij jullie vandaan komt dat ik ongeneeslijk ziek ben?
Want ik heb last van jullie overtuiging. Of is het een waan van mij dat ik meen waar te nemen dat jullie actief ziekmakende gevoelens en overtuigingen over proberen te brengen? Misschien kunnen jullie dat waarnemen. Of is dat geheim voor jullie? Zou het de bodem onder jullie bestaan wegslaan als jullie achter die gevoelens … Meer lezen over Het volgende wil ik zeggen tegen mijn begeleiders in de psychiatrie. Een eng woord is dat maar, overigens, psychiatrie, vooral als ze je niet meer willen laten gaan nadat je hun hebt leren kennen. Kun je nagaan waar de overtuiging bij jullie vandaan komt dat ik ongeneeslijk ziek ben?
Het punt is dat de rechter de macht om over mezelf te beslissen van mij heeft afgepakt. Dat is kwalijk. Bij hoeveel mensen is hetzelfde gebeurt? Is er sprake van een industrie? Het cultiveren van hele velden van vegeterende individuen? Vegeteren, net zoals de psychiatrie dat zelf ook doet?
Vier hokjes op het formulier van de rechtbank aangevinkt door de psychiater en je bent de pineut. Gaan de psychiaters hier niet te gemakkelijk mee om, alsof een mensenleven voor hun niet telt? En lachen ze niet in hun vuistje? ‘Jou laten we nooit meer gaan!’ Ik help degenen die tegen mij zijn juist door … Meer lezen over Het punt is dat de rechter de macht om over mezelf te beslissen van mij heeft afgepakt. Dat is kwalijk. Bij hoeveel mensen is hetzelfde gebeurt? Is er sprake van een industrie? Het cultiveren van hele velden van vegeterende individuen? Vegeteren, net zoals de psychiatrie dat zelf ook doet?
Maar het is eigenlijk ook heel prettig. Om ergens te zijn waar je gewoon geaccepteerd wordt. Waar je jezelf mag zijn. Dat is in de psychiatrie dus. Er zit wel een maar aan. Je moet wel psychiatrisch patiënt zijn.
Ik vraag me af wat ze eigenlijk van me willen. Als ze zo vriendelijk zijn, mij zo observerend opnemen. Ik hoor inderdaad stemmen. Soms, soms ook niet. Kan ik niet zonder medicijnen, zonder de psychiatrie? Ik weet het niet, maar ik wil het wel graag proberen. Die ruimte krijg ik niet. Nog niet of nooit? … Meer lezen over Maar het is eigenlijk ook heel prettig. Om ergens te zijn waar je gewoon geaccepteerd wordt. Waar je jezelf mag zijn. Dat is in de psychiatrie dus. Er zit wel een maar aan. Je moet wel psychiatrisch patiënt zijn.
Alsof je je niet meer kunt herstellen na een psychose. Of na twee psychoses. Dat vindt de psychiater. En met haar wellicht bijna alle psychiaters. Dat staat haaks op mijn ideaal, volledig herstel. Waarom zou ik doorgaan met deze psychiater, die mij een ziekte aanpraat?
Ongeveer 1/8e van de tijd is zwaar vanwege stemmen die ik hoor. Vaak valt dat samen met de periode na het toedienen van het vierwekelijkse depot. Moet je mij dan voor 100% ziek verklaren? De psychiater zegt dat ik vanwege ‘mijn’ ziekte geen ziekte-inzicht heb. Dat is een stelling waar ik niets mee kan. En … Meer lezen over Alsof je je niet meer kunt herstellen na een psychose. Of na twee psychoses. Dat vindt de psychiater. En met haar wellicht bijna alle psychiaters. Dat staat haaks op mijn ideaal, volledig herstel. Waarom zou ik doorgaan met deze psychiater, die mij een ziekte aanpraat?
De vraag is: ben ik een patiënt of ben ik een mens?
Gelden algemene humane standaarden wel binnen de gedwongen psychiatrische zorg? Het punt is: met een zorgmachtiging van de Wvggz-rechter kun je of mag je jezelf niet onttrekken aan de dwang die de psychiatrie op je uitoefent, als dat zo in het behandelplan staat. Toch is het voor de patiënt wel nodig om de ervaring opnieuw … Meer lezen over De vraag is: ben ik een patiënt of ben ik een mens?
Solace: healing at your fingertips 