Maar het is eigenlijk ook heel prettig. Om ergens te zijn waar je gewoon geaccepteerd wordt. Waar je jezelf mag zijn. Dat is in de psychiatrie dus. Er zit wel een maar aan. Je moet wel psychiatrisch patiënt zijn.

Ik vraag me af wat ze eigenlijk van me willen. Als ze zo vriendelijk zijn, mij zo observerend opnemen. Ik hoor inderdaad stemmen. Soms, soms ook niet. Kan ik niet zonder medicijnen, zonder de psychiatrie? Ik weet het niet, maar ik wil het wel graag proberen. Die ruimte krijg ik niet. Nog niet of nooit? … Meer lezen over Maar het is eigenlijk ook heel prettig. Om ergens te zijn waar je gewoon geaccepteerd wordt. Waar je jezelf mag zijn. Dat is in de psychiatrie dus. Er zit wel een maar aan. Je moet wel psychiatrisch patiënt zijn.

Alsof je je niet meer kunt herstellen na een psychose. Of na twee psychoses. Dat vindt de psychiater. En met haar wellicht bijna alle psychiaters. Dat staat haaks op mijn ideaal, volledig herstel. Waarom zou ik doorgaan met deze psychiater, die mij een ziekte aanpraat?

Ongeveer 1/8e van de tijd is zwaar vanwege stemmen die ik hoor. Vaak valt dat samen met de periode na het toedienen van het vierwekelijkse depot. Moet je mij dan voor 100% ziek verklaren? De psychiater zegt dat ik vanwege ‘mijn’ ziekte geen ziekte-inzicht heb. Dat is een stelling waar ik niets mee kan. En … Meer lezen over Alsof je je niet meer kunt herstellen na een psychose. Of na twee psychoses. Dat vindt de psychiater. En met haar wellicht bijna alle psychiaters. Dat staat haaks op mijn ideaal, volledig herstel. Waarom zou ik doorgaan met deze psychiater, die mij een ziekte aanpraat?

De vraag is: ben ik een patiënt of ben ik een mens?

Gelden algemene humane standaarden wel binnen de gedwongen psychiatrische zorg? Het punt is: met een zorgmachtiging van de Wvggz-rechter kun je of mag je jezelf niet onttrekken aan de dwang die de psychiatrie op je uitoefent, als dat zo in het behandelplan staat. Toch is het voor de patiënt wel nodig om de ervaring opnieuw … Meer lezen over De vraag is: ben ik een patiënt of ben ik een mens?

The more I resist, the more convinced the psychiatrists are that I am sick and that this disease is getting worse.

For the darkness they work for knows no way around, until now. People do not recognize the inner workings of this darkness. This darkness is also in my head, and makes that I cannot clearly express my point of view at the time of a session with a judge or in a conversation with a … Meer lezen over The more I resist, the more convinced the psychiatrists are that I am sick and that this disease is getting worse.

Hoe meer ik me verzet, hoe meer de psychiaters ervan overtuigd zijn dat ik ziek ben en dat deze ziekte zich verergert.

Want de duisternis waar ze voor werken weet van geen wijken, tot nu toe. Mensen herkennen de werking van deze duisternis niet, want het zit ook in hen. Deze duisternis zit ook in mijn hoofd, en maakt dat ik mijn standpunt niet helder kan vertolken op het moment van een zitting of in een gesprek … Meer lezen over Hoe meer ik me verzet, hoe meer de psychiaters ervan overtuigd zijn dat ik ziek ben en dat deze ziekte zich verergert.

Of een persoon geneigd is actief fascisme en nazisme te ondersteunen is onder andere te herkennen aan de energie van de persoon.

Het hangt van omgevingsfactoren af of deze energie ook naar buiten treedt. Fascisme en nazisme is nog niet verslagen. Waakzaamheid is dus geboden. Een land dient institutionele garanties in te bouwen om te voorkomen dat fascisme en nazisme opnieuw een factor van betekenis kunnen worden. Dat houdt ondermeer in: eerlijke en vrije verkiezingen; vrijheid van … Meer lezen over Of een persoon geneigd is actief fascisme en nazisme te ondersteunen is onder andere te herkennen aan de energie van de persoon.

De drijfveer van iedereen die cognitieve dissonantie ervaart is cognitieve consistentie te verkrijgen, om zo een aangenamere psychologische toestand te bereiken. Dat is één van de stellingen van Leon Festinger in zijn boek uit 1957 “A theory of cognitive dissonance”.

Cognitie is de opeenstapeling van informatie die we door leren of ervaring hebben opgedaan. Cognitieve dissonantie is het ongemak dat ontstaat als mensen gedachten en gedrag hebben die inconsistent met elkaar zijn. Ik bevind mij in de ongemakkelijke situatie dat de rechter een zorgmachtiging heeft afgegeven aan de lokale psychiatrie. Dit geeft hen de speciale … Meer lezen over De drijfveer van iedereen die cognitieve dissonantie ervaart is cognitieve consistentie te verkrijgen, om zo een aangenamere psychologische toestand te bereiken. Dat is één van de stellingen van Leon Festinger in zijn boek uit 1957 “A theory of cognitive dissonance”.

Moet ik mij schamen? Ik heb inderdaad een bericht op Twitter geplaatst, met daarin vermeld de naam van een SPV-er, met daarin een link naar een brontekst op mijn blog-pagina. Nadat deze SPV-er mij vertelde dat ze niet blij was met deze tweet, heb ik meteen deze tweet en de brontekst verwijderd.

Daarmee heb ik voldaan aan haar verzoek. Ik zie dus geen reden om mij te beperken in communicatiemiddelen. Maar het heeft natuurlijk wel een reden dat ik deze tweet plaatste. Maar die reden ligt in het onuitgesprokene, dus kan niet als bewijs gelden. Net zoals zoveel twitteraars heb ik een mening gevormd aan de hand … Meer lezen over Moet ik mij schamen? Ik heb inderdaad een bericht op Twitter geplaatst, met daarin vermeld de naam van een SPV-er, met daarin een link naar een brontekst op mijn blog-pagina. Nadat deze SPV-er mij vertelde dat ze niet blij was met deze tweet, heb ik meteen deze tweet en de brontekst verwijderd.

De scheidslijn tussen zorg verlenen en parasiteren op de patiënten is niet altijd goed te trekken in de zorg, in dit geval, de psychiatrie. Je vraagt je af hoe lang de psychiatrie hiermee door kan gaan.

Laat ik er een punt van maken: ik ben psychiatrisch patiënt en wil graag weer als normaal beschouwd worden. Dat is een hele klus. En ook weer niet. Ik weet niet eens meer wat normaal is. Hoe ik het zie is nogal tijdsafhankelijk. Ik vind het zo moeilijk daar over te praten. Want ik wil … Meer lezen over De scheidslijn tussen zorg verlenen en parasiteren op de patiënten is niet altijd goed te trekken in de zorg, in dit geval, de psychiatrie. Je vraagt je af hoe lang de psychiatrie hiermee door kan gaan.

De scheidslijn tussen zorg verlenen en parasiteren is niet altijd goed te trekken in de zorg. Je vraagt je af hoe lang de zorg hiermee door kan gaan.

Laat ik er een punt van maken: ik wil graag weer als normaal beschouwd worden. Dat wil zeggen, dat mijn observaties van de werkelijkheid en mijn gevoel daarbij door de psychiatrie weer het etiket normaal krijgt. Ik kan niet in de toekomst kijken, maar ik heb de indruk dat ik me in die richting beweeg. … Meer lezen over De scheidslijn tussen zorg verlenen en parasiteren is niet altijd goed te trekken in de zorg. Je vraagt je af hoe lang de zorg hiermee door kan gaan.