Ongeveer 1/8e van de tijd is zwaar vanwege stemmen die ik hoor. Vaak valt dat samen met de periode na het toedienen van het vierwekelijkse depot. Moet je mij dan voor 100% ziek verklaren?
De psychiater zegt dat ik vanwege ‘mijn’ ziekte geen ziekte-inzicht heb. Dat is een stelling waar ik niets mee kan. En ze zegt dat mijn hersenen waarschijnlijk gedeeltelijk zijn aangetast. Ik geloof daar niet in. Naar mijn ervaring zijn het spirituele processen waar ik doorheen moet. En dat leidt tot volledig herstel. Ik herstel namelijk ook steeds van die moeilijke periodes die ik meemaak. Ik stel me voor dat daar een stijgende lijn in zit. Tot het moment dat ik deze ‘ziekte’ de baas ben.
De psychiater ziet dat heel anders. Ik heb vernomen dat ze de rechter de uitspraak wil laten doen dat ik wilsonbekwaam ben voor wat betreft deze ‘ziekte’. Die weg zie ik niet zitten. Maar de rechter misschien wel. De psychiater mag wel meer uitleg geven wat ze bedoelt met dat ik vanwege mijn ‘ziekte’ geen ziekte-inzicht heb.
Ik zie dat ze samenwerkt met de duivel. Ze denkt misschien dat dat niet opvalt. Een schaduw valt namelijk samen met een andere schaduw. Maar de grootste overwinning van de duivel is mensen te doen geloven dat hij niet bestaat. Ik wil van de duivel winnen, zodat ik boven het standpunt van de psychiater kom te staan.
Het bijzondere van het licht is dat na de confrontatie met de duisternis volledig herstel optreedt, met daarbovenop de bonus van groei. Dat heb ik al vaak meegemaakt. Toen ik dat tegen deze psychiater zei stuitte dat op een botte nee van de duivel in haar. Ze wil geen afstand doen van de macht die ze door toedoen van de rechter over mij heeft. Alles tot meerdere glorie van het herstel in mij. Of zit deze psychiater niet zo in elkaar?
Solace: healing at your fingertips 