Hoe meer ik me verzet, hoe meer de psychiaters ervan overtuigd zijn dat ik ziek ben en dat deze ziekte zich verergert.

Want de duisternis waar ze voor werken weet van geen wijken, tot nu toe. Mensen herkennen de werking van deze duisternis niet, want het zit ook in hen.

Deze duisternis zit ook in mijn hoofd, en maakt dat ik mijn standpunt niet helder kan vertolken op het moment van een zitting of in een gesprek met een psychiater of spv’er.

• Het is een meesterintrigant, deze duisternis, en zet mensen en groepen mensen tegen elkaar op.
  

Ik word vastgehouden in een web van spiritualiteit en definities.

• Dat is al zo vanaf het moment dat ik hulp zocht bij de psychiatrie.
  
• Ik herkende toen wel dat ik bij de verkeerde groep mensen hulp zocht, maar ik zat toen al vast in hun fuik.
  
• Ik zat al in een fuik van afnemende zelfstandigheid, gepaard gaand met complimenten dat ik het goed deed.
  
  
  • Dat lijkt sterk op wat er gebeurt tijdens het verouderingsproces en de omstandigheden waarin oudere mensen verkeren.
    

Onder het stalen uiterlijk van de psychiater en de spv’er gaan misdadigers schuil.

Uit het feit dat ik deze uitspraak doe, zou kunnen blijken dat ik er waandenkbeelden op na houd, volgens hun.

• Ik bedoel maar, het is zoals ik het zeg. Ondermeer een ervaringsdeskundige zou dit kunnen begrijpen.